ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ Η ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ BLOG ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΜΑΙL ΜΟΥ:

heliastheo96@gmail.com

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!! ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2013!!!


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!!! ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΧΑΡΑ ,ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!!! 
ΑΦΟΥ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ: ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ!!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ:  atsalakwtos!!!
Read more

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Jessie Ware - Wildest Moments!!!

Read more

theoplanos: Βίντεο: Όλο το 2012 σε 3 λεπτά

theoplanos: Βίντεο: Όλο το 2012 σε 3 λεπτά: Χωράει όλο το 2012 σε ένα βίντεο; Η απάντηση είναι, ναι. Το Πρακτορείο FOSPHOTOS, έδωσε στη δημοσιότητα ένα τρίλεπτο πόνημα (3 λεπτά και ...
Read more

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!! ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΓΑΠΑΤΕ! ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ ΛΕΙΠΟΥΝ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΤΕ!!! ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ!!! 

ΑΥΤΑ!!! ΤΑ ΛΕΜΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!!! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Read more

Σ'ΑΓΑΠΩ [..ΣΤΙΧΟΙ..] ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ & ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ!!!

  

ΤΟΣΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ!!! ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟ!!!
Read more

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Φτάσε όπου δεν μπορείς! Νίκος Καζαντζάκης!!!

Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. ‘Οχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε…» Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 – 26 Οκτωβρίου 1957),

… Ο ήλιος βασίλεψε, θάμπωσαν τα βουνά, οι οροσειρές του μυαλού μου κρατούν ακόμα λίγο φως στην κορφή τους, μα η άγια νύχτα πλακώνει, ανεβαίνει από τη γης, κατεβαίνει από τον ουρανό, και το φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί, μα το ξέρει, σωτηρία δεν υπάρχει, δεν θα παραδοθεί, μα θα σβήσει.

Ρίχνω στερνή ματιά γύρα μου, ποιον ν’ αποχαιρετήσω; τι ν’ αποχαιρετήσω; τα βουνά, τη θάλασσα, την καρπισμένη κληματαριά στο μπαλκόνι μου, την αρετή, την αμαρτία, το δροσερό νερό; Μάταια, μάταια, κατεβαίνουν όλα ετούτα μαζί μου στο χώμα.

Σε ποιον να εμπιστευθώ τις χαρές και τις πίκρες μου, τις μυστικές δονκιχώτικες λαχτάρες της νιότης, την τραχιά σύγκρουση αργότερα με το Θεό και με τους ανθρώπους, και τέλος την άγρια περηφάνια που έχουν τα γεράματα που καίγουνται μα αρνιούνται, ως το θάνατο, να γίνουν στάχτη; Σε ποιον να πω πόσες φορές σκαρφαλώνοντας, με τα πόδια, με τα χέρια, τον κακοτράχαλο ανήφορο του Θεού, γλίστρησα κι έπεσα, πόσες φορές σηκώθηκα, όλο αίματα, και ξανάρχισα ν’ ανηφορίζω; Που να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;
Σφίγγω ήσυχα, πονετικά, ένα σβώλο κρητικό χώμα στη φούχτα μου, το κρατούσα το χώμα τούτο πάντα μαζί μου, σε όλες μου τις περιπλάνησες, και στις μεγάλες μου αγωνίες το ‘σφιγγα μέσα στη φούχτα μου κι έπαιρνα δύναμη, δύναμη μεγάλη, σα να ‘σφιγγα το χέρι φίλου αγαπημένου. Μα τώρα που βασίλεψε ο ήλιος και το μεροκάματο τέλεψε, τι να την κάμω τη δύναμη; Δεν την έχω ανάγκη πια, κρατώ το χώμα ετούτο της Κρήτης και το σφίγγω με άφραστη γλύκα, τρυφεράδα κι ευγνωμοσύνη, σα να σφίγγω μέσα στη φούχτα μου και ν’ αποχαιρετώ το στήθος γυναίκας αγαπημένης. Αυτό ήμουν αιώνια, αυτό θα είμαι αιώνια, πέρασε αστραπή η στιγμή που στροβιλίστηκες, άγριο χώμα της Κρήτης, κι έγινες αγωνιζόμενος άνθρωπος.

Τι αγώνας, τι αγωνία, τι κυνηγητό του ανθρωποφάγου αόρατου θεριού, τι επικίντυνες ουρανικές και σατανικές δυνάμες η φούχτα τούτη το χώμα! Ζυμώθηκε μ’ αίμα, δάκρυο και ιδρώτα, γίνηκε λάσπη, γίνηκε άνθρωπος, πήρε τον ανήφορο, να φτάσει -που να φτάσει; Σκαρφάλωνε αγκομαχώντας το σκοτεινό όγκο του Θεού, ‘απλωνε τα χέρια, έψαχνε, έψαχνε και μάχουνταν να βρει το πρόσωπό του.
Κι όταν, τα ολόστερνά ετούτα χρόνια, απελπισμένος πια, ένιωσε πως ο σκοτεινός αυτός όγκος δεν έχει πρόσωπο, τι καινούριος, όλο αναίδεια και τρόμο, αγώνας να πελεκήσει την ακατέργαστη κορφή και να της δώσει πρόσωπο -το πρόσωπό του!

Μα τώρα το μεροκάματο τέλεψε, μαζεύω τα σύνεργά μου. Ας έρθουν άλλοι σβώλοι χώματα να συνεχίσουν τον αγώνα. Είμαστε, εμείς οι θνητοί, το τάγμα των αθανάτων, κόκκινο κοράλλι το αίμα μας, και κτίζουμε απάνω στην άβυσσο ένα νησί.
Χτίζεται ο Θεός, έβαλα κι εγώ το δικό μου κόκκινο πετραδάκι, μια στάλα αίμα, να τον στερεώσω, να μη χαθεί, να με στερεώσει, να μη χαθώ, έκαμα το χρέος μου.

Απλώνω το χέρι, φουχτώνω το μάνταλο της γης, ν’ ανοίξω την πόρτα να φύγω, μα κοντοστέκουμαι στο φωτεινό κατώφλι ακόμα λίγο. δύσκολο, πολύ, να ξεκολλήσουν τα μάτια, τ’ αυτιά, τα σπλάχνα από τις πέτρες και τα χόρτα του κόσμου. λες: Είμαι χορτάτος, είμαι ήσυχος, δε θέλω πια τίποτα, τέλεψα το χρέος και φεύγω. μα η καρδιά πιάνεται από τις πέτρες κι από τα χόρτα, αντιστέκεται, παρακαλάει: «Στάσου ακόμα!»
Μάχουμαι να παρηγορήσω την καρδιά μου, να τη συβάσω να πει λεύτερα το ναι. Να μη φύγουμε σα σκλάβοι, δαρμένοι, κλαμένοι, από τη γης, παρά σα βασιλιάδες που έφαγαν, ήπιαν, χόρτασαν, δε θέλουν πια, και σηκώνουνται από το τραπέζι. Μα η καρδιά χτυπάει ακόμα μέσα στα στήθια, αντιστέκεται, φωνάζει: «Στάσου ακόμα!»

Στέκουμαι, ρίχνω στερνή ματιά στο φως, που αντιστεκεται κι αυτό, σαν την καρδιά του ανθρώπου, και παλεύει. Σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό, έπεσε απάνω στα χείλια μου μια χλιαρή ψιχάλα, η γης μύρισε. γλυκιά φωνή, μαυλιστικιά, ανεβαίνει από τα χώματα: «’Ελα.. έλα.. έλα…»
Πλήθυνάν οι ψιχάλες. το πρώτο νυχτοπούλι αναστέναξε, κι ο πόνος του κύλησε από τις νυχτομένες φυλλωσιές, γλυκός πολύ, μέσα στο βρεμένο αέρα. Ησυχία, γλύκα μεγάλη, κανένας στο σπίτι. κι έξω τα χωράφια διψούσαν κι έπιναν μ’ ευγνωμοσύνη, με βουβήν ευδαιμονία, το πρωτοβρόχι. ανασηκώνουνταν η γης σα μωρό, κατά τον ουρανό, να βυζάξει.

‘Εκλεισα τα μάτια. κρατούσα πάντα το σβώλο το χώμα της Κρήτης κι ο ύπνος με πήρε. Ο ύπνος με πήρε κι είδα όνειρο: Ξημέρωνε, λέει, ζυγαριάζουνταν αποπάνω μου ο Αυγερινός, έτρεμε, έλεγα τώρα θα πέσει. κι έτρεχα, έτρεχα ανάμεσα στα έρημα άνυδρα βουνά, ολομόναχος. Πέρα στην ανατολή πρόβαλε ο ήλιος. δεν ήταν ήλιος, ήταν ένα προύντζινο ταψί γεμάτο κάρβουνα αναμμένα. Ο αέρας χοχλάκιζε. Κάπου κάπου μια σταχτιά πετροπέρδικα πετούσε από το βράχο, χτυπούσε τα φτερά της και κακάριζε, χαχάριζε και με περγελούσε. ένα κοράκι, σ’ ένα αναγύρισμα του βουνού, τινάχτηκε ως με είδε. σίγουρα θα με περίμενε, και με πήρε ξωπίσω σκώντας τα γέλια. Θύμωσα, έσκυψα, πήρα μιαν πέτρα να του την πετάξω. μα το κοράκι είχε αλλάξει κορμί, είχε γίνει ένα γεροντάκι και μου χαμογελούσε.
Τρόμος με κυρίεψε κι άρχισα πάλι να τρέχω. Στρούφιζαν τα βουνά, στρουφίζουμουν κι εγώ μαζί τους. ολοένα οι κύκλοι στένευαν, μ’ έπιασε ζάλη. Χοροπηδούσαν γύρα μου τα βούνα, ένοιωσα ξαφνικά δεν ήταν ετούτα βουνά ήταν τ’ απολιθώματα προκατακλυσμιαίου εγκέφαλου και μαύρος θεόρατος σταυρός ήταν καρφωμένος δεξιά μου, αψηλά, σε μιαν πέτρα, κι απάνω του ένα θεριακωμένο προύντζινο φίδι σταυρωμένο.

Αστραπή έσκισε το μυαλό μου, φώτισε γύρα μου τα βουνά, είδα: Είχα μπει στο φοβερό στροφιχτό φαράγγι που ‘χαν πάρει, τώρα και χιλιάδες χρόνια, οι Εβραίοι, με το Γεχωβά μπροστάρι, φεύγοντας την ευτυχισμένη παχιά γη του Φαραώ. Το φαράγγι ετούτο στάθηκε το πύρινο αργαστήρι όπου, πεινώντας. διψώντας, βλαστημώντας, σφυροκοπήθηκε η ράτσα του Ισραήλ.
Τρόμος με κυρίεψε, τρόμος και χαρά μεγάλη. ακούμπησα σ’ ένα βράχο να καταλαγιάσει το στροβίλισμα του μυαλού μου, ‘εκλεισα τα μάτια, κι ολομεμιάς τα πάντα γύρα μου αφανίστηκαν. ένα ελληνικό ακρογιάλι απλώθηκε μπροστά μου, θάλασσα σκούρα λουλακιά, κόκκινοι βράχοι, κι ανάμεσα στους βράχους η χαμηλή μπασιά κατασκότεινης σπηλιάς. ‘Ενα χέρι τινάχτηκε μέσα από τον αέρα και σφήνωσε στη φούχτα μου ένα δαδί αναμμένο. Κατάλαβα την προσταγή. έκαμα το σταυρό μου, τρύπωξα μέσα στη σπηλιά.

Γύριζα, γύριζα, τσαλαβουτούσα σε μαύρα παγωμένα νερά, κρέμουνταν απάνω από το κεφάλι μου ογροί, γαλάζοι σταλαχτίτες, ασκώνουνταν από τη γης γιγάντιοι πέτρινοι φαλλοί που στραφτάλιζαν και γελούσαν στη δαδίσια αναλαμπή. ‘Ηταν η σπηλιά ετούτη το θηκάρι μεγάλου ποταμού και το ‘χε παρατήσει αδειανό, γιατί άλλαξε, μέσα στους αιώνες πορεία…
Σούριξε το προύντζινο φίδι θυμομένο. άνοιξα τα μάτια, είδα πάλι τα βουνά, το φαράγγι, τους γκρεμούς. η ζάλη είχε κατασταλάξει. τα πάντα ακινήτησαν, φωτίστηκα, κατάλαβα: όμια και τις πυρπολούμενες γύρα μου οροσειρές τις είχε καταστρέψει ο Γεχωβάς για να περάσει. Είχα μπει μέσα στο φοβερό θηκάρι του θεού, ακολουθούσα, πατούσα τ’ αχνάρια του.

-Αυτός είναι ο δρόμος, φώναξα μέσα στ’ όνειρό μου, αυτός είναι ο δρόμος του ανθρώπου, άλλον δεν έχει!
Κι ως τινάχτηκε από τα χείλια μου ο αυθάδης ετούτος λόγος, ανεμοσίφουνας με τύλιξε, φτερούγες άγριες με σήκωσαν, κι ολομεμιάς βρέθηκα στην κορφή του θεοβάδιστου Σινά. Μύριζε ο αγέρας θειάφι, τα χείλια μου μερμήδιζαν, σα να τ’ αγκύλωσαν αρίφνητες, αόρατες σπίθες. Σήκωσα τα βλέφαρα. ποτέ τα μάτια μου, ποτέ τα σπλάχνα μου δε είχαν χαρεί τόσο απάνθρωπο, τόσο αρμονισμένο με την καρδιά μου όραμα, χωρίς νερό, χωρίς δεντρό, χωρίς ανθρώπους. Χωρίς ελπίδα. Εδώ η ψυχή ενός απελπισμένου ή περήφανου ανθρώπου βρίσκει την άκρα ευδαιμονία.

Κοίταξα το βράχο όπου στεκόμουν . δυο βαθιές γούβες σκαμμένες στο γρανίτη θα ‘ταν οι πατημασιές του προφήτη με τα κέρατα που περίμενε τον πεινασμένο Λιόντα να προβάλει. Εδώ, στην κορφή του Σινά, δεν του ‘χε δώσει προσταγή να περιμένει; Περίμενε.
Περίμενα κι εγώ. ‘Εσκυβα απάνω από τον γκρεμό, αφουκράζουμουν. άξαφνα, μακριά, μακριά πολύ, κουφοβρόντηξαν πατημασιές. Κάποιος ζύγωνε, και τα βουνά κουνιούνταν. έπαιζαν τα ρουθούνια μου -όλος ο αγέρας μύριζε μπροσταρότραγος. «’Ερχεται! ‘Ερχεται!» μουρμούριζα κι έζωνα σφιχτά τη μέση μου. συντάζουμουν να παλέψω.

Αχ, πόσο την είχα λαχταρίσει τη στιγμή ετούτη! Χωρίς να μπαίνει στη μέση και να με παραπλανάει ο αδιάντροπος ορατός κόσμος, ν’ αντικρίσω, πρόσωπο με πρόσωπο, το λιμασμένο θεριό της ζούγκλας τ’ ουρανού. Τον Αόρατο. Τον Ανερχόταγο. Τον αγαθό Πατέρα που τρώει τα παιδιά του και στάζουν τα χείλια του, τα γένια του, τα νύχια του αίματα.
Θα του μιλήσω θερρετά, θα του πω τον πόνο του ανθρώπου, τον πόνο του πουλιού, του δεντρού και της πέτρας, όλοι πήραμε απόφαση, δε θέμε να πεθάνουμε, κρατώ μιαν αναφορά, την υπόγραψαν όλα τα δέντρα, τα πουλιά, τα θεριά, οι ανθρώποι, δε θέμε, Πατέρα, να μας φας, και δε θα φοβηθώ, θα του τη δώσω.

Μιλούσα, παρακαλούσα, έσφιγγα τη μέση μου κι έτρεμα.
Κι εκεί που περίμενα, σα να μετακουνήθηκαν οι πέτρες κι άκουσα μεγάλη αναπνοή.
«Νά τος… νά τος έφτασε ! ». μουρμούρισα και στράφηκα ανατριχιάζοντας.

Μα δεν ήταν ο Γεχωβάς, δεν ήταν ο Γεχωβάς, ήσουν εσύ Παππού, από το αγαπημένο χώμα της Κρήτης, και στέκοσουν μπροστά μου, άρχοντας αυστηρός, με το σφηνωτό γενάκι το κάτασπρο, με τα στεγνά χείλια τα σφιγμένα, με το εκστατικό μάτι, το γεμάτο φλόγες και φτερούγες, και στα μαλλιά σου περιπλέκουνταν ρίζες από θυμάρι.
Με κοίταξες, κι ως με κοίταξες ένοιωσα πως ο κόσμος ετούτος είναι ένα σύννεφο φορτωμένο αστροπελέκι κι άνεμο, σύνεφο κι η ψυχή του ανθρώπου φορτωμένη αστροπελέκι κι άνεμο, κι από πάνω φυσάει ο θεός και σωτηρία δεν υπάρχει.

Σήκωσα τα μάτια, σε κοίταξα. ‘Eκαμα να σου πω: «Παππού, αλήθεια δεν υπάρχει σωτηρία;» μα η γλώσσα μου είχε κολλήσει στο λαρύγγι μου, έκαμα να σε ζυγώσω, μα τα γόνατά μου λύγισαν.
‘Aπλωσες τότε το χέρι, σα να πνίγομουν κι ήθελες να με σώσεις.
Αρπάχτηκα με λαχτάρα από το χέρι σου, πασαλειμμένο ήταν με πολύχρωμες μπογιές, θαρρείς ζωγράφιζε ακόμα, έκαιγε. ‘Aγγιξα το χέρι σου, πήρα φόρα και δύναμη, μπόρεσα να μιλήσω.

-Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ’ μου μιαν προσταγή.
Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου. δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμη φωτιά. ως τις ρίζεςτου μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.
-Φτάσε όπου μπορείς παιδί μου…

Η φωνή του βαθιά, σκοτεινή, σα νάβγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.
‘Εφτασε ως τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
-Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
Κι ολομεμιάς, ως να τα πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεγμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:

-Φτάσε όπου δεν μπορείς!…
Πετάχτηκα τρομαγμένος από τον ύπνο. είχε πια ξυμερώσει. Σηκώθηκα, ζύγωσα στο παράθυρο, βγήκα στο μπαλκόνι με την καρπισμένη κληματαριά. Η βροχή είχε τώρα κοπάσει, έλαμπαν οι πέτρες, γελούσαν. τα φύλλα των δέντρων ήταν φορτωμένα δάκρυα.
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!

‘Ηταν η φωνή σου. κανένας άλλος στον κόσμο δεν μπορούσε ένα τέτοιο αρσενικό λόγο να ξεστομίσει, μονάχα εσύ, Παππού ανεχόρταγε! Δεν είσαι εσύ ο αρχηγός ο απροσκύνητος, ο ανέλπιδος, της στρατευόμενης γενιάς μου; Δεν είμαστε εμείς οι λαβωμένοι, οι πεινασμένοι, οι μπουμπουνοκέφαλοι, οι σιδεροκέφαλοι, που αφήσαμε πίσω μας την καλοπέραση και τη βεβαιότητα και πας εσύ μπροστά και κάνουμε γιουρούσι να σπάσουμε τα σύνορα;
Το λαμπρότερο πρόσωπο της απελπισίας είναι ο θεός. το λαμπρότερο πρόσωπο της ελπίδας είναι ο θεός. πέρα από την ελπίδα και την απελπισία, πέρα από τα παμπάλαια σύνορα, με σπρώχνεις, Παππού. Πού με σπρώχνεις; Κοιτάζω γύρα μου, κοιτάζω μέσα μου. η αρετή τρελάθηκε, η γεωμετρία τρελάθηκε, η ύλη τρελάθηκε . πρέπει να ‘ρθει πάλι ο Νους ο νομοθέτης, να βάλει καινούρια τάξη, καινούριους νόμους. πιο πλούσια αρμονία να γίνει ο κόσμος.

Αυτό θες, κατά κει με σπρώχνεις, κατά κει μ’ εσπρωχνες πάντα. άκουγα μέρα νύχτα την προσταγή σου. μάχουμουν, όσο μπορούσα, να φτάσω όπου δεν μπορούσα, αυτό είχα βάλει χρέος μου. αν έφτασα ή δεν έφτασα, εσύ θα μου πεις. ‘Ορθιος στέκουμαι μπροστά σου και περιμένω.
Στρατηγέ μου, τελεύει η μάχη, κάνω την αναφορά μου. να που πολέμησα, να πως πολέμησα, λαβώθηκα, δείλιασα, μα δε λοποτάχτησα. τα δόντια μου καταχτυπούσαν από το φόβο, μα τύλιγα σφιχτά το κούτελό μου μ’ ένα κόκκινο μαντίλι, να μην ξεκρίνουνται τα αίματα, κι έκανα γιουρούσι.

‘Ενα ένα μπροστά σου τα φτερά της καλιακούδας μου ψυχής θα τα μαδήσω, ωσότου ν’ απομείνει ένα σβωλαράκι χώμα κι αυτή, ζυμωμένο με δάκρυο, αίμα κι ιδρώτα. Θα σου πω τον αγώνα μου, ν αλαφρώσω. θα πετάξω από πάνω μου την αρετή, την ντροπή, την αλήθεια, ν’ αλαφρώσω. Πως έπλασες εσύ το «Τολέδο στην καταιγίδα»; ‘Ομοια, με βαριά μαύρα σύννεφα, ζωσμένη κίτρινες αστραπές, ανέλπιδα κι ανένδοτα παλεύοντας με το φως και με το σκοτάδι, η ψυχή μου. Θα τη δεις, θα τη ζυγιάσεις ανάμεσα στα σπαθωτά φρύδια σου και θα τα κρίνεις. Θυμάσαι το βαρύ λόγο που λέμε εμείς οι Κρητικοί: «’Οπου αστοχήσεις, γύρισε. κι όπου πετύχεις φύγε!» Αναστόχησα, και μια ώρα ζωή ακόμα να μου απομένει, θα ξαναγυρίσω στην έφοδο. αν πέτυχα θ’ ανοίξω τη γης, να ρθω να ξαπλώσω στο πλάι σου.

‘Ακουσε το λοιπόν Στρατηγέ, την αναφορά μου και κάμε κρίση. άκουσε, Παππού, τη ζωή μου, κι αν πολέμησα κι εγώ μαζί σου, αν λαβώθηκα χωρίς κανένας να μάθει πως πόνεσα, αν δε γύρισα ποτέ την πλάτη μου στον οχτρό, δώσε μου την ευκή σου!».


Short URL: http://thenetwar.com/?p=77583
Read more

Όταν έχω εσένα - Δημήτρης Μητροπάνος!!!



ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ!!!
Read more

ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ!!!

 
ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!!!
Read more

Μιχάλης Χατζηγιάννης - Αυτά που θα' λεγα σε σένα LYRICS!!!

 
ΘΑ ΣΤΑ ΠΩ ΟΜΩΣ!!!
Read more

Μιχάλης Χατζηγιάννης Όνειρο Ζω!!!



ΟΝΕΙΡΟ ΖΩ!!!
Read more

ANAΠΤΗΡΑΣ- ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ!!!



ΑΝΑΨΕ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΑΝΑΠΤΗΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΣΒΗΣΩ....................ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!
Read more

Απλησίαστο ιστορικό παγκόσμιο ρεκόρ: Τρεις χρεοκοπίες σε 16 μήνες! – Tρέμε Αργεντινή!!!




ίμακα CCC και είχε «αλλάξει» αμέσως μετά το πέρας της περίφημης αναδιάρθρωσης του χρέους μας, του γνωστού PSI+ και την έκδοση των νέων ομολόγων. Η πρώτη ήταν τον Ιούλιο του 2011, με το πρώτο “κουρεμα” που έμεινε “στα χαρτιά” και θα “εβαζε πάτο στο βαρέλι”, όπως διατεινόταν ο τοτε υπουργός Οικονομικών Ε.Βενιζέλος.

Το ερώτημα είναι αν έχει κάποια ουσιαστική σημασία το γεγονός ότι μας … ξαναχρεοκοπούν. Επί της ουσίας, όχι. Απλά η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε και αυτό είναι σαφές, αλλά έπρεπε να το περιμένουν: Η συμφωνία των δανειστών της Ελλάδας για νέα μείωση του χρέους της, περιλαμβάνει επαναγορά ομολόγων σε κλάσμα της αξίας τους. Ως εκ τούτου παρεμβάλλεται μια νέα «αναδιάρθρωση» στα υφιστάμενα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν επενδυτές.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να αποτύχει η συμφωνία επαναγοράς, αλλά ακόμα και αν επιτύχει να επανέλθει πολυ σύντομα, μέσα σε δυο-τρεις μήνες η ανάγκη για διαγραφή χρεών. Δηλαδή να καταδειχθεί άμεσα ότι δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Πρακτικά με την συμφωνία απλά αγοράσαμε χρόνο και το defencene.gr ήταν από τα ελάχιστα ΜΜΕ στην Ελλάδ που είχαν θαρρος να το αναδείξουν το όλο ζήτημα σητν πραγματική του διάσταση. Το θέμα είναι αυτός ο χρόνος να μην αποδειχθεί πολύ λιγότερος απ’ότι ανέμεναν και οι πλέον σκεπτικιστές…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr


Short URL: http://thenetwar.com/?p=77534

Read more

Papa Roach - No Matter What (NEW) LYRICS [Time For Anihillation]!!!

 
I NEED YOU BY MY SIDE!
Read more

Maroon 5 - One More Night!!!

 
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!!
Read more

theoplanos: Οργανικά φωτοβολταϊκά: “νανοσάντουιτς” τριπλασιάζε...

theoplanos: Οργανικά φωτοβολταϊκά: “νανοσάντουιτς” τριπλασιάζε...: Μια στρωματοειδής νανοδομή ημιαγώγιμων υλικών επέτρεψε σε ερευνητές του Πανεπιστημίου Princeton να τριπλασιάσει την απόδοση οργανικών ...
Read more

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ???

ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΛΑΝΑΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΗΓΑΔΑΚΙΑ!!! 

ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! 

 
Read more

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΛΑΟΣ-ΒΟΥΛΗ: 0-1.......ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!

ΑΙΣΧΟΣ, ΟΔΥΝΗ, ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΝΑΠΗΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΦΥΜΩΣΗ, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!!    


ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ!!! ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ...ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ!!!

ΣΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΒΟΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ ΔΙΑΠΡΑΤΕΤΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΛΛΟΣΑΙΟ ΤΩΝ ΘΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΧΩΣ-ΕΛΕΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ!!! ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ..ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ? ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΑ ΕΚΤΡΟΠΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΜΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ! ΕΞΩ ΒΡΕΧΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΛΕΩ ΤΑ ΕΞΗΣ ΛΟΓΙΑ: ΡΙΞΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΡΙΞΕ ΒΡΟΧΗ ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΕΙΣ ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ! 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ...ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛEΙΑ ΤΗΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΙΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΖΟΝΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ!!! ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ???? ΓΙΑΤΙ ΜΟΛΙΣ ΕΜΑΘΑΝ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΩΣ ΠEΡΑΣΑΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΝΟΥΜΕΡΟ 3 ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ! 

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ! ΠΟΣΟ ΑΝΩΡΙΜΟ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΙ ΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ! ''ΣΚΛΗΡΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ''....ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΠΛΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ...ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΕΘΝΟΣ!

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ!!! ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣ ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΛΛΑΓΗ! 

ΑΣ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΤΗΝΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΝΑ ΟΡΘΩΣΕΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ! ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ....

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ....atsalakwtos!!!
Read more

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑ: Απίστευτη διαφήμιση για παζάρι....

theoplanos: ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑ: Απίστευτη διαφήμιση για παζάρι....: Οι οδηγοί που πλησιάζουν στην Σπερχειάδα αντικρίζουν τον φωτεινό πίνακα που βλέπετε στη φωτογραφία... . πηγη    http://news.pathfinde...
Read more

Πως να καταλάβετε αν υπάρχουν κρυφές κάμερες σε ξε...

Πως να καταλάβετε αν υπάρχουν κρυφές κάμερες σε ξε...: Αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο για κάθε παράνομο ή μη ζευγάρι που αποφασίζει να περάσει κάποιες ευχάριστες ώρες μακριά απο αδι...
Read more

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 60-64 Τα highlights!!!


Read more

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΛΑΜΠΡΑΚΗ!!!


Γρηγόρης Λαμπράκης
Γιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ' όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις 3 Απριλίου 1912. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών του μετέβη στην Αθήνα και εισήλθε στην Ιατρική. Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αναδείχθηκε δέκα φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος, ενώ επί 23 χρόνια (1936-1959) κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ του αγωνίσματος.
Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943 ίδρυσε την «Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων τροφοδοτούσε τα λαϊκά συσσίτια. Μετά την απελευθέρωση ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική και το 1950 αναγορεύθηκε υφηγητής στην έδρα της Μαιευτικής και Γυναικολογίας.
Στις εκλογές «της βίας και της νοθείας», όπως έμεινε στην ιστορία η εκλογική διαδικασία της 29ης Οκτωβρίου 1961, πολιτεύθηκε με το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος), έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Πειραιά. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ).
Στις 21 Απριλίου 1963 η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε Πορεία Ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η αστυνομία απαγόρευσε την πορεία και συνέλαβε πολλούς από τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Λαμπράκης προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, πραγματοποίησε μόνος την πορεία, κρατώντας ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης. Αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία.
Στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου 1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή.
Την επομένη ένα πλήθος 500.000 ανθρώπων συγκεντρώ- θηκε στο Α' Νεκροταφείο για το «Ύστατο Χαίρε». Γρήγορα, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε διαδήλωση καταδίκης της δεξιάς κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Παλατιού.
Φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Λαμπράκη ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, αλλά η δικαστική έρευνα που διεξήγαγαν ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας και ο νεαρός ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης έφεραν στο φως σχέσεις των αρχών με ένα ακροδεξιό παρακράτος. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης απήγγειλε, μάλιστα, κατηγορίες και εναντίον ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής. Οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάσθηκαν τον Δεκέμβριο του 1966 σε πολυετή φυλάκιση και απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.
Η δολοφονία Λαμπράκη επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού διερωτήθηκε «Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;» εγκατέλειψε την πρωθυπουργία και την πολιτική τον Ιούνιο του 1963 και αποσύρθηκε στο Παρίσι. Χιλιάδες νέοι ίδρυσαν τον πολιτικό οργανισμό «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη», που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προοδευτικό κίνημα της δεκαετίας του '60. Πρώτος γραμματέας της οργάνωσης ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Η ζωή και ο θάνατος του Γρηγόρη Λαμπράκη ενέπνευσε τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό στο περίφημο πολιτικό του μυθιστόρημα με τον τίτλο Ζ (Εκδόσεις Λιβάνη). Το 1969 μεταφέρεται με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, με πρωταγωνιστές τον Υβ Μοντάν, τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν και την Ειρήνη Παπά.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/164#ixzz2A3jEJPSH
Read more

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ!!!

To makeleio.gr βρήκε τη λύση για να ξεφορτωθούμε μια και καλή τη Γερμανίδα καγκελάριο...Και πιστεψτε μας είναι τόσο εύκολο που χρειαζόμαστε απλώς έναν άνθρωπο...  




Θα βάλουμε τον Μητσοτάκουλα να τη συνοδεύσει μέχρι το αεροδρόμιο να την ξεπροβοδίσει και εν συνεχεία να της ευχηθεί...ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!!  
XAXAXA!!! 
http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5767:2012-10-07-19-17-06&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2
ΠΗΓΗ:
Read more

Το «σ’αγαπώ» στα… μαθηματικά!!!

Το «σ’ αγαπώ» δεν είναι μόνο προνόμιο των θεωρητικών επιστημών σε αυτό τον κόσμο, δηλαδή δεν είναι μόνο οι λέξεις που μπορούν να αποδώσουν αυτό το δυνατό συναίσθημα! Οι μαθηματικοί ανακάλυψαν έναν έξυπνο τρόπο για να λένε «σ άγαπώ» βάσει της δικής τους… θετικής νοοτροπίας. Χρησιμοποιώντας μια απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουν ότι και οι αριθμοί μπορούν άνετα να πουν «σ’ αγαπώ»! Αρκεί να υπάρχει λίγη φαντασία παραπάνω και αρκετές δόσεις χιούμορ και όλα είναι δυνατά! Δείτε τον τρόπο… 




ΠΗΓΗ:http://perierga.gr/2012/02/το-σαγαπώ-στα-μαθηματικά/
Read more

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΜΕΡΙΣΜΑ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟΥ 2012 !!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

1. Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού ανακοινώνει στους μερισματούχους του, τα παρακάτω:

α. Με το υπ’ αριθ. 14/2/21-9-2012 Πρακτικό του ΔΣ/ΜΤΣ αποφασίστηκε ο καθορισμός της τιμής του μεριδίου για το έτος 2012.
β. Κατόπιν τούτου το Ταμείο, εν αναμονή έκδοσης της σχετικής εγκριτικής Απόφασης του κ. ΥΦΕΘΑ, δεν θα προβεί στην προγραμματισμένη για την 5η Οκτωβρίου τρέχοντος έτους πληρωμή μερίσματος Γ’ Τριμήνου.
2. Για οποιαδήποτε περαιτέρω εξέλιξη του θέματος θα ακολουθήσει νέα ανακοίνωση.


http://www.mts-mod.gr
Read more

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Γιάννης Χαρούλης στο Θέατρο Βράχων!!!


Ο Γιάννης Χαρούλης
στο Θέατρο Βράχων

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Γιάννης Χαρούλης έρχεται το 
Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου να μας συναντήσει  στο Θέατρο Βράχων ξεκινώντας  τα ταξίδια του παρέα με τους μουσικούς του συνοδοιπόρους και τις «Μαγγανείες».
Ο Γιάννης Χαρούλης αναζητά τα χρώματα της «Πρώτης Άνοιξης», ψάχνει «Αγίους» με «Οδοιπόρους» σκαρφαλωμένους σε «Ανεμόσκαλα» και περιμένει την βροχή που υπόσχεται η «Πλύστρα» του ουρανού.
Αφήνει τους ήχους του καλοκαιριού να μπουν στα τραγούδια, να φωτίσουν τα βράδια των γιορτινών συναντήσεων.
Να μιλήσουν οι ιστορίες των κομματιών του που αφηγούνται την χαρά, το μυστήριο της ζωής και της αλήθειας.
Αυτής που δεν υπάρχει μόνο στα τραγούδια αλλά και γύρω μας.
Με «Μαγγανείες» - αλλά καθαρά και ξάστερα – και όχι μόνο, σε μια εποχή που πολλοί κι από διαφορετικά στυλ τραγουδιού βρίσκονται σε δημιουργικό αδιέξοδο, ο Γιάννης Χαρούλης μιλά με αλήθειες της ψυχής.

Μαζί του:
Πνευστά: Κωσταντής Πιστιόλης,
Τσέλο: Μιχάλης Πορφύρης,
Κιθάρες: Παυλος Συνοδινός,
Τύμπανα: Πάνος Τόλιος.  
Read more

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

OMIΛΟΙ EUROPA LEAGUE!!!

Οι όμιλοι του Europa League


Group A
1. Λίβερπουλ (Αγγλία)
2. Ουντινέζε (Ιταλία)
3. Γιουνγκ Μπόις (Ελβετία)
4. Ανζί (Ρωσία)

Group B
1. Ατλέτικο Μαδρίτης (Ισπανία)
2. Χάποελ Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
3. Βικτόρια Πλζεν (Τσεχία)
4. Ακαντέμικα (Πορτογαλία)

Group C
1. Μαρσέιγ (Γαλλία)
2. Φενέρμπαχτσε (Τουρκία)
3. Γκλάντμπαχ (Γερμανία)
4. ΑΕΛ (Κύπρος)

Group D
1. Μπορντό (Γαλλία)
2. Μπριζ (Βέλγιο)
3. Νιούκαστλ (Αγγλία)
4. Μαρίτιμο (Πορτογαλία)

Group E
1. Στουτγκάρδη (Γερμανία)
2. Κοπεγχάγη (Δανία)
3. Στεάουα (Ρουμανία)
4. Μόλντε (Νορβηγία)

Group F
1. Αϊντχόφεν (Ολλανδία)
2. Νάπολι (Ιταλία)
3. Ντνίπρο (Ουκρανία)
4.  ΑΙΚ (Σουηδία)

Group G
1. Σπόρτινγκ Λισσαβώνας (Πορτογαλία)
2. Βασιλεία (Ελβετία)
3. Γκενκ (Βέλγιο)
4. Βιντεότον (Ουγγαρία)

Group H
1. Ίντερ (Ιταλία)
2. Ρουμπίν Καζάν (Ρωσία)
3. Παρτίζαν (Σερβία)
4. Ναφτσί (Αζερμπαϊτζάν)

Group I
1. Λιόν (Γαλλία)
2. Αθλέτικ Μπιλμπάο (Ισπανία)
3. Σπάρτα Πράγας (Τσεχία)
4. Χαποέλ Κιριάτ (Ισραήλ)

Group J
1. Τότεναμ (Αγγλία)
2. Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
3. Λάτσιο (Ιταλία)
4. Μάριμπορ (Σλοβενία)

Group K
1. Μπάγερ Λεβερκούζεν (Γερμανία)
2. Μέταλιστ Χάρκιβ (Ουκρανία)
3. Ρόζενμποργκ (Νορβηγία)
4. Ραπίντ Βιέννης (Αυστρία)

Group L
1. Τβέντε (Ολλανδία)
2. Αννόβερο (Γερμανία)
3. Λεβάντε (Ισπανία)
4. Χέλσινμποργκ (Σουηδία)


Οι ημερομηνίες των αγώνων


Η φάση των ομίλων
1η αγωνιστική: 20 Σεπτεμβρίου 2012
2η αγωνιστική: 4 Οκτωβρίου 2012
3η αγωνιστική: 25 Οκτωβρίου 2012
4η αγωνιστική: 8 Νοεμβρίου 2012
5η αγωνιστική: 22 Νοεμβρίου 2012
6η αγωνιστική: 6 Δεκεμβρίου 2012

Φάση των "32"
Πρώτο ματς: 14 Φεβρουαρίου 2013
Ρεβάνς: 21 Φεβρουαρίου 2013

Φάση των "16"
Πρώτο ματς: 7 Μαρτίου 2013
Ρεβάνς: 14 Μαρτίου 2013

Προημιτελικά:
Πρώτο ματς: 4 Απριλίου 2013
Ρεβάνς: 11 Απριλίου 2013

Ημιτελικά
Πρώτο ματς: 25 Απριλίου 2013
Ρεβάνς: 2 Μαΐου 2013

Τελικός
15 Μαΐου 2013 ("Άμστερνταμ Αρίνα")
 
ΠΗΓΗ:http://www.sport24.gr/football/EuropaLeague/me_totenam_latsio_kai_marimpor_o_panathhnaikos.1911579.html
Read more